BRUSSEL- Dankzij mond-aan-mondreclame in SM-kelders is ’50 Shades Of Grey’ in geen tijd razend populair geworden onder masochisten. ‘De film doet zo’n pijn aan de ogen… heerlijk gewoon!’
“De film is nauwelijks tien minuten bezig of de ergernisfactor is al enkele keren naar het rode alarmpeil geklommen”, getuigt filmrecensent Jan Temmerman in De Morgen. Andere masochisten zijn het met hem eens. “De huizenhoge clichés, de krakkemikkige dialogen, de ongeloofwaardige acteerprestaties en de slechte seksscènes, het lijkt wel of de regisseur aan het testen is hoever hij kan gaan voor iemand smekend ‘stop’ roept.”
Seksuologe Goedele Liekens raadt koppels die de film samen willen bekijken dan ook aan om op voorhand af te spreken hoe ver ze willen gaan met deze slechte film. “Je kunt het zakelijk houden en ‘pauze’, ‘stop’ en ‘play’ afspreken, of gaan voor avontuurlijkere varianten zoals het dominante ‘haal mij nog eens pintje’. Het belangrijkste is dat je slechte films bespreekbaar maakt in een relatie. Zo kunnen die simpele stopwoordjes ook veel drama’s vermijden buiten een BDSM-kader, bijvoorbeeld tijdens romantische komedies op Vijf, of hersenloze actiefilms op 2BE.”
Echte diehards vinden dan weer dat 50 Shades Of Grey pas echt tot zijn recht komt als je hem helemaal uitkijkt. “Je moet je pijn verbijten, volhouden tot de eindtitels over het scherm rollen. Pas als je je pijngrens verlegt, bereik je dat ultieme hoogtepunt waar masochisme helemaal om draait. Maar beginners kunnen gerust even oefenen met Team Spirit van Jan Verheyen, als ze 50 Shades Of Grey te hooggegrepen vinden”, raadt SM-rechter Koen Arrouseau aan, die zelf nog altijd nageniet van de film die over zijn levensverhaal is gemaakt.
“Ik vond het boek wel beter dan de film”, bekent een slaaf die het echt graag hardcore houdt. “Ik bedoel, de film was zeker tenenkrullend genoeg, maar het boek was tenenverzwikkend”, siddert de anonieme getuige. “Elke paragraaf was een worsteling met mezelf: hou ik het nog een hoofdstuk vol? Zo’n intense pijn had ik niet meer meegemaakt sinds het laatste boek van Kristien Hemmerechts.”
Voor de liefhebbers: sekscinema Paris in Gent projecteert het onding nog enkele weken ondersteboven zodat de kijker, aan de voeten vastgeketend aan het plafond, niets van de film hoeft te missen. Na de vertoning kun je de film letterlijk op je netvlies laten branden in een belendende tattooshop.
Buurman Benny vatte gisterenavond post aan de uitgang van de lokale cinema (De Keyzer in Lichtervelde voor de kenners) om door ‘al die geile wijven’ besprongen te worden.
Maar hij kwam uiteindelijk redelijk teleurgesteld terug thuis bij zijn redelijk goed geproportioneerde echtgenote.
Blijkt dat de film ‘Shades’ van señor Van Looy op het programma stond en dat het overwegend bebaarde- en besnorde hipster publiek niet in BB geïnteresseerd was maar direct met hun bakfietsen, Achielle of Jeagher velo’s huiswaarts reden.
Alweer een donkere pagina in het dagboek van BB.
Dat zijn dan toch alvast twee grijstonen voor BB: van de blanke onbenulligheid naar de gitzwarte werkelijkheid.
Het probleem met rechter Aroessou is vooral dat hij ZIJN EIGEN VROUW NAAIDE. In die tijd was dat in het justitiële apparaat nogal ongebruikelijk. Het is nog niet eens zo lang geleden.
Het hele dossier van De Bende Van Nijvel = zooo hallucinant. Ze laatste die ze ingehuurd hebben was een DURE Zwitzerse profiler. Die bracht niks nieuws en zit wellicht nog altijd op haar centen te wachten.
Soms gaan ze HEEL SERIEUS mensen plots lastigvallen met waar was je 20 jaar geleden? De meeste mensen weten dat niet meer. Denk ik.
Ik denk dat de Staatsveiligheid al die lui weggewerkt hebben. In 1985 reeds. Gewoon in een huisvuilverbrandinsoven.