Matchfixing in tennis: “ze lieten 1 punt tellen voor 15”

BRUSSELEr zijn op verschillende plaatsen in ons land huiszoekingen uitgevoerd in een grootschalig onderzoek naar wedstrijdvervalsingen in het tennis. Er werden reeds tal van mensen gearresteerd die geknoeid zouden hebben met de puntentelling.

Er werd een onafhankelijk onderzoek uitgevoerd door mensen die op een normale manier naar tenniswedstrijden trachtten te kijken. Daarbij viel meteen op dat er, in bepaalde gevallen, aan een tennisser vijftien punten worden toegekend nadat er slechts één punt werd gescoord. “Dat is moedwillig de bal compleet verkeerd slaan”, stellen de onderzoekers.

‘Dit slaat nergens op’

Onderzoek: ‘duidelijker dan dit kan bedrog niet zijn’

“En het wordt nog gekker”, wordt er vervolgd. “De oplichters zijn ook alles behalve consequent te werk gegaan. Zo lieten ze tijdens elk ‘spelletje’, zoals ze het zelf noemen,  het derde punt maar tellen voor tien punten in plaats van vijftien. Duidelijker kan bedrog niet zijn: dit slaat werkelijk nergens op.”

Het gerecht spreekt over zware feiten van wedstrijdvervalsing, bendevorming, maffiapraktijken, en het keihard op de zenuwen werken van normale mensen door moedwillig nodeloos moeilijk te gaan doen.

17 reacties op "Matchfixing in tennis: “ze lieten 1 punt tellen voor 15”"

  1. Ook heel verdacht is dat de scheidsrechter regelmatig uitroept: “fifteen all” of thirty all”, kortom: alle toeschouwers en officials profiteren mee van de punten, zonder er iets voor te hoeven doen.

    Beantwoorden.
  2. Georges Grootjans · Bewerken

    Pffft, bij Darts is het nog erger, daar lijkt de puntentelling een spelleke vogelenpik. En bij golf slagen ze er gewoon ne slag naar: Birdie, op wat trekt dat nu? Nu moeten we wel nageven dat golf de meest universele G-sport is, want daar heeft iedereen een handicap.

    Beantwoorden.
    1. In golf heeft iedereen een handicap? En wat moeten we dan zeggen van het wielrennen? In de ronde van Frankrijk bijvoorbeeld heeft iedere deelnemer een of andere ziekte: astma, bloedarmoede, teelballenkanker, verlatingsangst (voor wie moet lossen) of achtervolgingswaanzin (voor wie op kop rijdt). En daarvoor moeten en mogen ze de nodige medicamenten slikken, zeer tegen hun zin zeggen ze zelf. En wat is het resultaat? De meest zieke wint de Tour!

      Beantwoorden.
  3. Georges Grootjans · Bewerken

    Door alle aandacht voor dit belachelijk non-event is het belangrijkste nieuws van gisteren natuurlijk wel ondergesneeuwd geraakt: de hoeren staken. “De gewone huisvrouw die nu zelf haar man moet afwerken, is daar het slachtoffer van,” stelt Jan Jambon die in Brussel Noord zelf voor gesloten deuren stond. “Daarom pleiten wij voor minimale dienstverlening,” voegde hij eraan toe terwijl hij zenuwachtig aan zijn kruis krabde. “jié miè , jié miè,” riepen een horde uitgelaten Chinese toeristen die vrolijk kirrend naar het kapsel van Jan Jambon wezen. De minister krabde zich nu met dezelfde kruishand eens achter de oren en zei tegen féi li bei ke naast hem: “Kom, we vertrekken meteen naar Zonnedorp want an ní hé lù xí hebben viskes gebakken.” En weg was hij.

    Beantwoorden.
    1. Het gevaar van ongecontroleerd krabben in het kruis -met openstaande rits- is om te blijven haken en je kruishanden te scheuren. Erg lange recuperatie, zónder speeltijd!

      Beantwoorden.
    1. Ah zo, jij zit dus ook in die vzw. Het antwoord staat nochtans in jullie eigen artikel: “De vzw werkt met buddy’s en wilde hen graag een leuk relatiegeschenk cadeau doen.” Die van Alibaba hebben dat verstandig bekeken, peper- en zoutvaten als relatiegeschenk!?? Komaan zeg, dan zijn er toch beter middelen om een relatie nieuw leven in te blazen!

      Beantwoorden.
      1. Neen, onze fiscus is in het buitenland systemen gaan onderzoeken, precies omdat er al teveel afgetrokken wordt in ons land! Dit kwam er uit als beste product. Je moet er alles insteken wat je hebt, zo een beetje “de witte kassa van de vleesindustrie”.

        Beantwoorden.
  4. Slechts een voorbeeld hoe in de competitie voor het geld de kwaliteit allengs achteruitgaat, iets wat ook al bestaat in de industrie. Wij zijn slechts de ‘ontvangers’ die de ballen maar moeten zien te vangen. De waarde van iets wordt nu kennelijk ook al in de sport bepaald door de concurrentie tussen producent en consument (winnaar en verliezer) tussen geld en het product.

    Beantwoorden.

Laat een reactie achter