Ultra-orthodoxe joden met gevoel voor ironie klagen over regeldrift Vlaamse Gemeenschap

ANTWERPEN – Vandaag oordeelt de rechtbank over het kortgeding dat de ouders van 1296 ultraorthodoxe joodse kinderen hebben ingespannen tegen de Vlaamse Gemeenschap. Concreet eisen ze dat het Vlaamse onderwijsdecreet, dat jongeren in het chassidische thuisonderwijs net als alle andere leerlingen zou verplichten om aan de eindtermen te voldoen, wordt geschorst.

Chassidische jongeren moeten zoveel regels volgen dat ze er amper de eindtermen nog kunnen bijnemen. (Foto: Public Domain)
Chassidische jongeren moeten zoveel regels volgen dat ze er amper de eindtermen nog kunnen bijnemen. (Foto: Public Domain)

Volgens de chassidische rabbijn Ishmail Apfelboim is het zo al moeilijk genoeg om als orthodoxe jood te leven, laat staan dat daar bovenop nog eens de uiterst complexe regelgeving van het Vlaamse onderwijs bovenop zou komen. “Het fundament van onze levenswijze is de Tenach, en die bestaat uit maar liefst 24 boeken waarin de mitswot beschreven staan. Dat zijn niet minder dan zes-hon-derd-der-tien geboden waarnaar wij dagelijks moeten leven! In dat opzicht hebben die van het vrij onderwijs en het gemeenschapsonderwijs natuurlijk makkelijk praten. De eerste groep heeft maar tien geboden overgehouden en de laatste leeft zelfs zonder god of gebod. Ja, in die spirituele leemte is het makkelijk om er zomaar eventjes eindterm zus en lees- en luistervaardigheid zo bij te pakken.”

Apfelboim verzet zich ook heftig tegen het vooroordeel dat het chassidische thuisonderricht jongeren minder op het hoger onderwijs en de arbeidsmarkt zou voorbereiden dan het reguliere onderwijs. “Jongens – meisjes laten we even buiten beschouwing – hebben tot hun dertiende alle beschikbare tijd nodig om de Thora en de andere bronnen van de joodse traditie tot zich te nemen. Die opleiding is geen lachertje, dat verzeker ik u. Pas als hij zich door de halacha, de Sjeëlot Oetesjoewot en de Sjoelchan Aroech – een corpus van vierduizend jaar teksten – heeft geworsteld, is hij klaar voor zijn bar mitzwa en wordt hij een volwassene, een zoon van het gebod. Je kunt daar zoveel wis-, natuur-, schei- en aardrijkskunde tegenover zetten als je wilt: als je de joodse wetten en tradities niet kent, dan ben je geen volwaardige volwassene. En is dat niet het hoofddoel van het onderwijs, kinderen voorbereiden op het volwassen leven?”

Koosjer

Chassidische jongeren laten deelnemen aan het gewone onderwijs is voor Apfelboim geen optie. “U heeft geen idee hoe lastig ons dagelijks leven is, dat beregeld wordt door tientallen spijswetten (de kasjroet, nvdr.) en andere geboden, gaande van de de hand waarmee je je kont mag afvegen, tot de manier waarop je kippen moet slachten of dat je zuivelproducten en vlees niet in dezelfde ruimte mag bereiden. Elke school die geen twee keukens heeft, en dat zijn er heel wat, is dus al uit den boze. En als je dan zo’n school vindt met een koosjere keuken, dan nog moet de inrichtende macht bereid zijn een joodse kok in dienst te nemen, want eten bereid door gojim (niet-joden, nvdr.) is onrein.” En Apfelboim ziet nog andere bezwaren. “De sjabbat is heilig voor ons. Onze kinderen zouden een achterstand oplopen alleen al door het feit dat ze van vrijdagavond tot zaterdagavond, zonsondergang, geen huiswerk mogen maken. Laat ons onze kinderen zelf opvoeden en onderwijzen, dat is makkelijker voor iedereen.”

De chassidische ouders eisen een dwangsom van 5000 euro per dag per leerling (meer dan zes miljoen euro, nvdr.) als de Vlaamse Gemeenschap niet inbindt. “Ach, antisemieten zullen weer denken dat het ons om het geld te doen is”, veronderstelt Apfelboim. “Maar in essentie gaat het ons om de toekomst van onze kinderen. Als zij later in de werkloosheid belanden, en die kans is nu eenmaal groter als je ons orthodoxe thuisonderricht hebt genoten, dan hebben zij alvast een appeltje voor de dorst waarop ze kunnen terugvallen.”

Laat een reactie achter