Man praat openhartig over eetverslaving

Frans (61) is al zijn hele leven zwaar verslaafd aan voeding. Frans doet bij ons zijn verhaal, in een poging om te voorkomen dat de jeugd van vandaag dezelfde vergissingen maakt als hijzelf. Voor zichzelf beseft Frans dat genezing waarschijnlijk niet meer aan de orde is. “Ik zal wellicht voeding blijven gebruiken tot de dag waarop ik sterf.”

Op het eerste gezicht is Frans een normale zestiger
Op het eerste gezicht is Frans een normale zestiger

“De problematiek is al op zeer jonge leeftijd begonnen”, legt Frans uit. “In feite zijn het zelfs mijn ouders geweest die me voor het eerst in contact hebben gebracht met voeding. Dat is vrij onschuldig begonnen allemaal, met licht spul als pap, koekjes en fruit. Maar het werd al gauw erger. Voor ik goed en wel volwassen was, was ik al een verstokte vleeseter”, geeft de zestiger toe. “Het werd al gauw normaal voor mij om drie tot vier keer per dag voeding te gebruiken. Gekkenwerk.”

Rauw

“Ik heb in mijn leven vrijwel àlles uitgeprobeerd wat er te krijgen viel op gebied van voedsel”, gaat Frans verder. Alles heb ik wel een keer ergens gekocht, klaargemaakt en vlakaf opgegeten, én er ook nog serieus van genoten. Gekookt, gebakken, gegrild, gestoomd,… Dat maakte mij allemaal niks uit. Op sommige momenten at ik mijn voeding zelfs rauw.”

Frans beseft dat de kiem van zijn eetverslaving in zijn jeugd ligt, en bij zijn ouders. Toch wil hij zijn ouders niet beschuldigen of veroordelen. “Ze waren zelf al van op erg jonge leeftijd verslaafd geraakt aan eten; dan is je inschattingsvermogen hopeloos zoek”, mildert Frans. “Het is eigenlijk een wonder dat ze als hardnekkige eetverslaafden allebei toch nog ver in de negentig zijn geworden.”

Stoppen heeft geen zin meer

Voor zichzelf ziet Frans geen hoop meer. “Ik gebruik al 61 jaar lang op dagelijkse basis voedsel”, geeft hij eerlijk toe. “Dan heeft stoppen geen zin meer, dan zou stoppen zelfs levensgevaarlijk kunnen zijn. Dat bevestigen ook de artsen bij wie ik in de loop der jaren in behandeling ben geweest. Als ik op dit moment zou beslissen om plots te stoppen met voeding, bestaat de kans dat ik op korte termijn gewoon doodval.”

 

 

10 reacties op "Man praat openhartig over eetverslaving"

  1. Er bestaan nochtans enkele zelfhulpgroepen voor (eigenlijk tegen) dergelijke verslavingen. Elke week een keer samen komen en je bent ervan verlost. De kans op succes is groot en je wint er elke dag toch heel wat tijd mee uit om aan plezantere dingen te spenderen. DOEN!

    Beantwoorden.
  2. Een beproefde, zeer succesvolle methode is deze van de vrijwillige isoleercel. Je sluit jezelf daarin op en werpt de sleutel door het traliewerk zo ver mogelijk weg. De kans dat je daarna nóóit meer eet schijnt enorm groot te zijn. De enigen die dan nog roet in het eten(!) kunnen gooien zijn eventuele omwonenden die (om van het gezaag af te zijn) de sleutel terug naar je hoofd gooien (en de hond, aan wie je beter nooit ‘apporte’ had aangeleerd).

    Beantwoorden.
  3. Zat jarenlang in hetzelfde schuitje als Frans. Een goeie 2 jaar geleden ben ik volledig gestopt met eten en overgestapt op drinken. Ik hou mij wel strikt aan een mezelf opgelegd dieet. De ene dag 29 Duvels de andere 38 Leffe (donker). Op feestdagen laat ik mezelf wel eens gaan en drink dan bijkomend een fles Whisky of twee. Ik moet zeggen dat opstaan iets moeilijker gaat dan vroeger, maar na het ontbijt voel ik mij reeds veel beter en in de loop van de dag glijden alle zorgen van mij af. Toen ik nog at was dit wel even anders!
    Ik wens ook nog mijn oprechte dank uit te spreken aan de zelfhulpgroep van café De Melody in de Molenstraat te Aalst.

    Beantwoorden.
    1. Beste Riko,
      Toch even waarschuwen voor al te eenzijdige diëten, ze verminderen je weerstandsvermogen. Moe van enkel maar eten en drinken? Seks biedt een gezond aanvullend dieet! Er bestaan zo individuele diëten die je op het lijf geschreven zijn. In jouw geval kan ik de volgende individueel aangepaste formule aanraden: om de 6 uren ‘effe beffe met Leffe‘.

      Beantwoorden.
  4. Heel triest allemaal. Ook onbegrijpelijk dat de ziekenfondsen in België nog steeds niet willen tussenkomen. Maggie De Block heeft dit onlangs nog eens duidelijk bevestigd in het parlementaire vragen vieruurtje.

    Beantwoorden.
  5. Pff aan iedereen is wel iets aan. Ik wil het allemaal niet gaan nameten, maar Winston Churchill was DIKKER dan Maggie. Bovendien rookte hij sigaren waar de Pruisen niet van terug hadden. En als de mensen zeiden dat hij zat was JAAGDE HIJ ZE WEG.

    Hitler daarentegen at niet eens bvb een goeie biefstuk. Un estomac bien nourrit est mieux armée pour la vie.

    Dat laatste zal hier in Wallonië niet ontbreken. Maar ik moest dus naar het kapsalon omdat mijn haar veel te lang geworden was. Het kapsalon heette ‘La difference’. Dus ik dacht dat zit wel goed. In Vlaanderen heb je van die automatische stoelen, hier moet je scheef onderuit gaan liggen. Mijn haar is wel goed geknipt. Ze zat me wel vanalles te vragen wat ik niet snapte. Ik zei : ‘faites le comme tu pense que c’est beau’. Haar dochter liep met paars haar rond. Maar het kwam dus goed.

    Beantwoorden.

Laat een reactie achter bij DE GEBELGDE BELG Reactie annuleren