LEUVEN – Slechts een half uur per dag lopen volstaat al om anderhalf jaar langer te lopen dan mensen die gewoon thuis in de zetel blijven zitten. Zo blijkt uit een grootschalige studie over sport en levensduur.
Een interdisciplinaire onderzoeksgroep aan de faculteit Medische Wetenschappen van de KU Leuven volgde vijf jaar lang een representatief staal van de Belgische bevolking. De vorsers stelden vast dat onderzoekssubjecten die gedurende die periode elke dag een half uur besteedden aan lopen na vijf jaar iets meer dan 38 dagen lopen hadden gewonnen ten opzichte van de testpersonen die daar geen tijd voor vrijmaakten.
“Het maakt daarbij niet uit of men jogt, intensief hardloopt of dagelijks een intervaltraining van zes keer vijf minuten lopen houdt. Ook stelde ons team geen verschil vast tussen rokers, mensen met overgewicht of subjecten met een genetische afwijking”, verkondigt hoofdonderzoeker professor Ählt Verstauchung. “Werkelijk iedereen die een half uur per dag heeft gelopen, heeft na vijf jaar iets meer dan 38 dagen méér gelopen dan zijn leeftijdsgenoten met een sedentaire levensstijl!”
“Extrapoleren we deze resultaten naar een gemiddelde levensduur van 80 jaar, dan merken we dat lopers ongeveer 608 dagen lopen aan het leven toevoegen ten opzichte van de mensen die gewoon lui in hun zetel blijven zitten”, berekende Verstauchung. “Dat is ruim anderhalf jaar!”
De weldadige effecten van een half uur lopen per dag zouden zich zelfs al op veel kortere termijn dan de hele levensduur laten voelen. “Wie dagelijks een half uur loopt, wint per dag al meteen een half uur lopen ten opzichte van de luiwammesen die dat niet doen. Nu we dat ontdekt hebben, zie ik niet in waarom niet meer mensen lopen”, aldus Verstauchung.
Snelwandelen
Wie daarentegen een half uur per dag snelwandelt, is er volgens de wetenschappers aan voor de moeite. “Aangezien snelwandelaars tijdens de beoefening van hun activiteit onafgebroken contact houden met de ondergrond, kunnen we technisch gezien niet van lopen spreken. Zelfs wie dagelijks meerdere uren snelwandelt, is dus even slecht bezig als iemand die die tijd liever doorbrengt op café”, besluit Verstauchung. “Bovendien ziet snelwandelen er strontbelachelijk uit.”
Een uur per dag op café levert maar liefst meer dan 3 jaar levenskwaliteit op: Allen daarheen! (Opgelet: gaat wel gepaard met minimaal 15 jaar gezaag aan het thuisfront.)
Ikzelf maak een combinatie ; elke dag breng ik een uur door op café, maar ik begeef me aldaar al joggend ( 15 minuten heen, 15 minuten weer ). Mijn partner zaagt daarover dus niet, omdat ze niets weet van mijn cafébezoek. Het gebeurt wel regelmatig dat de terugweg iets langer duurt, maar dat is afhankelijk van de hoeveelheid bier die ik in de ” Cambrinus” tot mij neem. Tip : neem steeds een plastiek zakje mee . Anders riskeer je onderweg nog een gasboete.
Heb ik tevergeefs geprobeerd! Maar als je het cafébezoek beperkt tot ocharme een uurke per dag, dan leg je jezelf automatisch een hoger drinktempo op. Mijn probleem is dus dat ik er nooit in slaag om de zweetgeur de drankgeur te laten overtreffen. Die van mij -gewiekste duivel- staat er dan ook nog eens op om bij thuiskomst een ‘welkomszoentje’ te geven, wat eigenlijk gewoon een ordinaire ademtest is. Altijd geweten dat ze iets had van de gendarmen! En met plastieken zakjes hou ik me al lang niet meer bezig. Ook dàt heb ik van thuis: ‘Met plastiek moedde bij mij nie afkome zenne!”
Lopen om een cafebezoek te camoufleren is voor pseudo’s en wannabees.
Ik neem die van ons gewoon mee in de auto als ik naar ’t café ga.
Als ik daar dan anderhalf uur later (en redelijk beschonken en luidop brullend “Omér oe liever”) buiten gewaggeld kom, is ze meestal kwaad omdat ik haar zolang heb laten wachten. (Misschien moet ik maar eens een raampje openlaten?) Maar een betere BOB kan ik me niet voorstellen. Dat kwartiertje Quality time die we op de terugweg hebben is gewoonweg onbetaalbaar. Daarvoor doen we het .
Tja, ieder heeft zijn eigen idee over ‘quality time’… Zo heb ik mijn partner, samen met haar vriendinnen, pas een buitenlands reisje cadeau gedaan naar Genève voor een geleid bezoek aan (en in) de deeltjesversneller. We kijken er al naar uit! Het zal ook een uniek moment worden, zo nét voordat deze gelanceerd wordt in de deeltjesversneller-versneller.
Pseudo’s en wannabees zijn mensen die van op het werk commentaren posten op dR. :-*
Ik beken… ik werk :(
Geen probleem… in ons sociaal model heb je die mensen óók nodig :-)
Het siert je dat je de mogelijkheid overweegt om een ” raampje open te laten ” . Ik ga deze methode ook testen, maar zal mijn BOB geen anderhalf uur in de wagen laten zonder iets om handen te hebben. Ik denk dat ze , terwijl ik me laat vollopen, gerust enkele kleinere administratieve taken kan uitvoeren, zoals het invullen van mijn lotto-formulieren, de belastingsaangifte, mutualiteitspapieren…Als ze daarin slaagt zal ik mijn cafégenoten voorstellen dat ze deze taken ook voor hen kan doen, tegen betaling natuurlijk. In een verder stadium denk ik dat , met wat mijn partner verdient, ze mijn vertering kan betalen. Een driedubbele ” win-win” situatie : ik content, mijn drinkbroeders én mijn partner die zich op deze manier nuttig voelt.
Joseph. Je zal de stilte op de terugweg missen. De roddels over de ziektes, inkomens en lottowinsten van de cafégenoten en hun respectievelijke echtgenotes zullen je uit je welverdiende slaap houden. Been there, done that.
Je zal genieten van monologen in de trend van: “Wistet gij dat de de Sven van Brenda’s meer verdient dan gij? En hulderen TeeVee trekken ze af van de belastingen! En dedie van de Franky van de voetbal hét weeral nieuwe borstimplantaten en ze krijgt were van de mutualiteit. En Tamara , mee heur pretentie, die heeft wel 5 weken aan den dop gestaan, maar ge zout ze moeten zien lopen, hoho, gelijk of dat de wereld rond heur gat draait. En die dikke van in de Azalealaan, die geeft aan de negers en ze trekt dat ook af van de belastingen.”
Neen Joseph, beter één raampje openlaten en van de stilte genieten.
Zeker géén lottoformulieren of belastingaangiftes aan háár toevertrouwen! Je geeft toch niet bij volle verstand je eigen geluk en ongeluk op zo’n naïeve manier uit handen! Raampje open of toe, daar wil ik me niet over uitlaten, maar een suggestie om haar bezig te houden is bv om haar de 78 regels en tips voor vrouwen vanbuiten te laten leren. De Nederlander die dit opgesteld heeft bezit wel wat rare trekjes, zodat een variant voor de bezigheidstherapie zou kunnen zijn: “Zoek (uit die 78, maar in de juiste volgorde) de drie regeltjes waar je partner het grootste belang aan hecht, en de drie met het minste belang!” En per cafébezoek mag ze slechts één gokje wagen. TIP: Als ze dan te dicht in de buurt komt, kan je altijd zeggen dat het een strikvraagje was omdat er eigenlijk maar 1 of 2 regeltjes zijn die je niet zo belangrijk vindt.
Alleen zotten lopen zomaar rond zonder dat ze ergens naartoe moeten. Normale mensen lopen alleen als er iemand achter hun gat zit of als ze dringend ergens heen moeten. Naar de hoeren of de WC bijvoorbeeld. Want lopen is gevaarlijk, en slecht voor den tikker. Hoeveel joggers lopen er niet in hun ongeluk of krijgen een hartstilstand?
Die professor Verstauchung zou dringend poot moeten gelapt worden. Achterlijke professoren, ik erger me er blauw aan.
Naar de hoeren lopen is géén goed idee. Door de combinatie van de aanwezige goesting in je weet wel wat en de wrijving van je pantalon met bepaalde lichaamsdelen , gebeuren er soms ongelukjes waarvoor het moeilijk is een spontane verklaring te geven aan je partner. Rennen naar het toilet lijkt me veel nuttiger.
Kan je, na zulk ongelukje, thuis niet gewoon zeggen dat je onderweg in botsing bent gekomen met zo’n hoerenloper? Kan je deze uitleg eens proberen en me iets laten weten over de afloop?
Sorry, Eduard, maar sinds ik, mijn partner achter ” een gordijn ” heb aangetroffen, voel ik me niet meer geroepen om dit uit te testen. Haar uitleg was dat ze daar ” lottoformulieren en belastingsbrieven invulde”. Niet met mij, hé.
Lotto van achter het gordijn? Maar dan heb ik precies al kennis gemaakt met haar! Echt een uitzonderlijk vriendelijke dame: ze wenste me toen al “lucky balls” toe!
Eduard, had jij soms last van rode, etterende zweren op bepaalde plaatsen ? Indien dat zo is ; bedankt.
Ik verzeker je, Joseph, dat ik maar één maal lotto heb gespeeld. Ik had toen slechts twee lucky balls, zodat er zelfs van winstuitkering geen sprake was. Het ‘vervullen van de formaliteiten’ is ook in volstrekt hygiënische omstandigheden gebeurd, met latex handschoenen en al. De eindafrekening vond ik nogal aan de hoge kant, wat dan weer in úw voordeel was, want vermoedelijk heeft ze hier toch wel een nieuw paar schoenen aan overgehouden. Niet dat dit nodig was, want die cowboylaarsjes met straps stonden haar wel.
Enfin, bij mij dus geen etterende zweren, maar de onappetijtelijke kerel die ná mij kwam spelen hoorde ik nog net zeggen dat hij zijne latex thuis vergeten was. Hoogachtend, en met vriendelijke groet!
Als vroeger de flikken iemand zagen lopen gingen ze er meteen achteraan. Simpel genoeg. Nu loopt iedereen zomaar rond. Raak er maar wijs uit als politieinspecteur. Vooral in het begin toen het lopen gaan nog niet helemaal ingeburgerd was vielen er veel slachtoffers.
Het begon eigenlijk met Gertrude Vanwelckenhuysen die in November 1615 plots ging lopen en sindsdien nooit meer teruggezien werd. Iedereen dacht zo van shit waar kan die nou naartoe gelopen zijn? In 1615 was zoiets superspectaculair.
Haar naam doet sowieso vermoeden dat ze een beetje verward moet geweest zijn. Misschien vond ze wel dat ze lang genoeg achter het gordijn had gezeten, en aan iets nieuws toe was. In elk geval doet het verhaal de ronde dat vooral de mannelijke dorpsbewoners er niet mee opgezet waren dat Gertrude er loopje mee nam. Er werd een heksenjacht opgezet, et voilà, de Dodentocht was een feit.