Volgende week lanceert Parker een nieuwe Monopoly-editie voor België: één die eindelijk eer brengt aan het vastgoed uit het roemrijke koloniale verleden van ons vaderland.

Het bordspel komt er naar aanleiding van de verkoop van Villa Les Cèdres. Dat voormalig optrekje van Leopold II aan de Côte d’Azur, werd grotendeels gefinancierd met de winsten uit de Congolese vrijstaat, en veranderde zopas voor 200 miljoen euro van eigenaar.
Wie goedkoop wil bouwen zal tevergeefs naar Mechelen Bruul of Leuven Diestsestraat zoeken: de goedkoopste straten bevinden zich namelijk in Kinshasa. Spelers die er willen investeren in een straat kunnen er schattige hutjes met strooien dakjes kopen.
De duurste straten liggen dan weer in Laken, Oostende en aan de Côte d’Azur. Wie daar wil investeren, zal volgens Monopoly-marketingdirecteur Ian Rand veel speelgoedeuro’s moeten neertellen om er ivoren huisjes te bouwen.
Gelijke Kans-kaarten
Om de spelers helemaal onder te dompelen in de koloniale leefwereld, zijn ook de spelregels aangepast. Spelers kunnen kiezen voor een zwart pionnetje of een wit pionnetje, en die keuze beïnvloedt het verdere spelverloop. Zo zijn de Algemeen Fonds-kaarten vervangen door Société Générale-kaarten voor de witte spelers, terwijl de Gelijke Kans-kaarten voorbehouden zijn voor zwarte spelers.
Witte spelers beginnen evenwel met een voorsprong, omdat de zwarte spelers onmiddellijk naar de gevangenis moeten (ze passeren niet langs Start passeren en ontvangen ook geen geld). Pas als ze een dubbele worp gooien met de dobbelstenen, evolueren ze en mogen ze vrij deelnemen aan de koloniale economie.
Het Vrij Parkeren-vakje is vervangen door een miniversie van Villa Les Cèdres waar uitsluitend witte spelers, dankzij een vergissing van de Wereldbank in hun voordeel, kans maken op de volledige koloniale pot.
Monopoly wil met deze speciale editie Leopold II eren, omdat die zo slim in vastgoed investeerde. “Hij was de eerste Belg met een baksteen in de maag,” knipoogt Rand.
Leopoly had een betere naam geweest.
Het sociaal engagement. En zo wordt de actualiteit dagelijks opnieuw geherdefinieerd.
Omdat ik altijd in de gevangenis beland speel ik geen Monopoly meer, ook geen Congopoly of Leopoly..
Nog 10 jaar en ge hebt de helft van uw straf uitgezeten en dan kunt ge misschien vrijkomen als ge u gedraagt, Dimi. Maar ja, ge moest dan ook per se Mrs. Peacock met een kandelaar in de studeerkamer vermoorden.
Ik was het niet, het was de butler. En het is hier zo slecht nog niet : ontbijt aan bed, Netflix overal, frietjes , zondags een Duveltje, veel vrije tijd…
Dimi, in uw veel vrije tijd in een veel te kleine en slecht verluchte ruimte misschien interesse om een bijdrage te leveren aan de wetenschap?
Geen tijd Georges, ik ben een kookboet aan het schrijven : ” Dagelijkse gevangeniskost”
Kookboet is dat een nieuw soort straf in ’t gevang? Het recept van ”Dagelijkse gevangeniskost” kan toch op een bierkaartje? ’s Morgens droog brood zonder vijl en water, ’s middags droog brood zonder vijl en water en ’s avonds droog brood zonder vijl en water. Enfin, ik zal u eens komen opzoeken en een brood met vijl meebrengen. ’t Zal u smaken.